อย่างที่เกริ่นไว้ตอนต้น ขิงแดงเป็นไม้สกุลเดียวกันกับขิงข่า แต่ขิงข่าเป็นพืชสมุนไพรใช้ประกอบเป็นอาหารสำหรับรับประทาน เป็นพืชผักสวนครัวที่มักปลูกกันตามบ้านที่มีสวนพื้นที่กว้าง แต่ขิงแดงใช้ปลูกเป็นไม้ประดับบริเวณบ้านและปลูกเพื่อตัดดอกเป็นการค้า ลำต้นใต้ดินที่เรียกว่า เหง้า นั้น มีขนาดสั้น สีแดง แตกสาขาทอดขนานไปกับผิวดิน ใช้เป็นแหล่งสะสมอาหาร ส่วนที่เราเห็นอยู่เหนือพื้นดินเป็นลำต้นเทียม เพราะเป็นกาบใบที่โอบซ้อนกันแน่น ลำต้นเทียมมีขนาดสูง ๑-๒ เมตร ขึ้นอัดกันแน่นเป็นกอใหญ่ หากขึ้นอยู่ในธรรมชาติอาจสูงได้ถึง ๕ เมตร ใบเป็นรูปยาวรี กลางใบกว้าง โคนและปลายเรียว ปลายใบแหลม เห็นเส้นกลางใบชัดเจนที่ด้านล่างของใบ ดอกออกป็นช่อที่ปลายยอด ช่อดอกยาว ๓๐ เซนติเมตร ประกอบด้วยกลีบประดับรูปไข่ ปลายแหลม สีแดงสดเรียงซ้อนกันอยู่ ดอกแท้มีสีขาวรูปกรวยขนาดเล็กอยู่ภายในกลีบประดับ มักไม่เห็นโผล่พ้นกลีบประดับ ดอกแท้เหี่ยวแห้งเร็ว เหลือกลีบประดับที่มีสีแดงสดยังคงบานคงทนอยู่เป็นเวลานาน

ขิงแดงจัดอยู่ในวงศ์เดียวกับขิงข่า คือวงศ์ Zingiberaceae มีชื่อสามัญว่า Red ginger มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Alpinia purpulata (Vieill.) K. Schum. มีถิ่นกำเนิดในประเทศนิวคาลีโดเนีย หมู่เกาะโซโลมอน ประเทศนาวานาตู 

ข้อมูลจาก ไม้ตัดดอกเขตร้อน เรื่อง การปลูกขิงแดง ของกองส่งเสริมพืชสวน กรมส่งเสริมการเกษตร สำนักส่งเสริมและฝึกอบรม มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์