ตามเคย หนังสือนกแหลมผักเบี้ย ๒๕๕๓ (ซื้อมาแล้วนี่ต้องใช้ให้คุ้ม) กล่าวว่า นกเอี้ยงสาริกาเป็นนกขนาดเล็ก ประมาณ ๒๕ เซนติเมตร ใกล้เคียงกับนกปรอดสวน ปากเรียวแหลมตรงสีเหลือง บริเวณหัว คอหอยและอกสีดำ แผ่นหนังรอบตาสีเหลืองสด ขนปกคลุมลำตัวสีน้ำตาลเข้ม มีแถบขาวที่ปีก ขนคลุมโคนหางด้านล่างและปลายหางสีขาว ขาสีเหลือง เป็นนกอาศัยอยู่ตามทุ่งนา ทุ่งโล่ง ป่าชายเลน พื้นที่เกษตรกรรม และชุมชนในเมือง พบอยู่เป็นคู่ หรืออยู่เป็นฝูง ชอบเกาะอยู่ตามพื้นดิน หรือสายไฟ หากินโดยการเดิน หรือกระโดดไปตามพื้นไล่จิกแมลงหรือตัวหนอนกิน รวมทั้งกินน้ำหวานจากดอกไม้ (ไม่เคยเห็นแฮะ) ตอนเย็นชอบทะเลาะแย่งที่นอนกัน

นกเอี้ยงสาริกาทำรังตามโพรงไม้ ชายคาบ้าน สิ่งปลูกสร้าง คอต้นตาล ต้นมะพร้าว ต้นปาล์ม รองรังด้วยฟาง ใบไม้ใบหญ้าและกิ่งไม้ขนาดเล็ก วางไข่จำนวน ๓-๔ ฟอง ไข่มีสีน้ำเงิน พ่อและแม่นกจะช่วยกันฟักไข่และเลี้ยงดูลูกจนกว่าจะแข็งแรงและบินออกจากรังได้ นกเอี้ยงสาริกาจัดเป็นนกประจำถิ่นและเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองของประเทศไทย จัดอยู่ในวงศ์ Sturnidae มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Acridotheres tristis